Dijken Duinen en Dijken

Dit waren de kenmerken van de afgelopen dagen.
Van ’t Zwin bij Cadzand in Zeeuws Vlaanderen naar De Bildt – St Annaparochie in Friesland.

Maar je kunt het ook de dagen van ontmoetingen noemen. Een kennis via de fietsclub uit het Brabantse Zeeland in ’t Zeeuwse Zwin; een lunch in Vlissingen bij een medereiziger naar India; een fietsend stel uit Nijmegen op de Fast Ferry van de Maasvlakte naar Hoek van Holland; onbekenden in de diverse duinreservaten en nog veel meer. Dichterbij was het bezoek aan mijn broer en partner, koffie bij onze “pleegzoon” en daarna in de Anna Paulowna polder het bezoek bij Ome Frits, die nu in het huis van mijn opa en oma (zijn ouders dus) woont. Verder ben ik langs de verschillende woonplekken gegaan waar ik als kind heb gewoond en nog wat plaatsen uit die tijd. Later hetzelfde gedaan op het voormalige eiland Wieringen waar de andere grootouders woonden.

Als al die mensen die mijn reis volgen er anderen erop attent maken zou dat mooi zijn. Helemaal als zij en via hen ook anderen deelnemen aan de sponsoring van mijn tocht voor de Riksja rijders in Varanasi. Zo heb ik naast de meest dichts-bijzijnde verder geen familieleden, ooms, tantes, neven en nichten enz. op de hoogte gebracht van deze reis. Dus als al die lezers ook meehelpen komen die 6500 euro er zeker. Ik begreep dat er ondertussen al 20% op de rekening staat.
Dit betekent dat ik nog wel even door moet fietsen want mijn teller staat nu op 660 km

Herinneringen, nostalgie, je wortels: wat dat nu precies is en wat het met je doet weet ik niet precies. Wel weet ik dat ik de afgelopen dagen zo langs de hele kust wel overal een of meerdere achtergelaten bladeren ben tegengekomen en op sommige plaatsen van takken tot hele boomstammen. Een deel is al van heel lang geleden en ander deel is verser. Over wortels wil ik het niet hebben want dat betekent dat je vastzit en er is altijd mogelijkheid tot veranderen. Wel is het goed om bij mezelf na te gaan waar bepaalde gewoontes en voor- en afkeuren vandaan komen. Mijn “voorkeur” voor de boerenzwaluw was mij wel duidelijk omdat ze in de kaasboerderij, waar wij woonden, broedden en als je trap opging om naar bed te gaan kon je in het nest kijken. Maar de leeuwerik is mij in de loop van de dagen wel duidelijk geworden evenals nog wat andere vogels en van de bomen struiken planten bv de meidoorn. Ik noem deze 3 specifiek omdat ze mij de afgelopen dagen volop begeleid hebben. Van de Atlantic Wall ten zuiden van en bij Calais tot hier in Friesland, al waren ze op de ene plaats duidelijker aanwezig dan op de andere.

De afsluitdijk.
Ook een stuk herinnering aan vroeger, aan opa die er aan gewerkt heeft. Over de aanleg hiervan en de bijkomende polders met arbeidskrachten die er via de werkverschaffing waren zal ik het niet hebben.
Op de pas gemaaide dijk hier en daar nog een margriet, een reiger, een paar overvliegende aalscholvers en een enkele meeuw. Een dijk, een weg, vangrails, water, af en toe een beetje regen, lucht en altijd wind. Alles komt bij elkaar in het verdwijnpunt en verder is er niets. Niets behalve je hoofd. Het geraas van het autoverkeer, wat bijna constant doorgaat en dat op een paar stukken dankzij dit kabinet 130km/uur mag rijden. Daarnaast zijn er soms ook een paar minuten dat je de wind om je hoofd hoort. Verder niets dan je hoofd.

Na al deze al of niet filosofische gedachten over naar de dagelijkse gang van zaken.
Dag 4 op 5 mei Cadzand - Renesse.
De openingstitel Dijken en Duinen is wel heel toepasselijk en als er niets is ga je met de boot (Breskens - Vlissingen) of maak je toch gewoon zelf een nieuwe dijk (Veerse gat en Oosterschelde dam). Tussendoor schelpenpad of asfalt in de duingebieden met draaien en keren en dalen en klimmen. De toren die door oa van Toorop en Mondriaan op het doek is gezet in levende lijve gezien. En natuurlijk recreatie en dan met name de “voorwerpen“ van de verblijfsrecreatie als caravan, kampeerparken, resorts enz. Wij hebben het dan wel over de Belgen maar ook in Nederland gaat het langs de Hollandse kust van het ene verblijfsoord naar het andere, van luxe tot eenvoudig. Het verschil is dat er wat minder boulevard achtige bebouwing is en dat het verder allemaal is weggestopt achter hagen zodat het wat minder opvalt.

Dag 5 op 6 mei Renesse - Katwijk
Wederom Dijken en Duinen en via de Zeeuwse en de Zuid-Hollandse “eilanden” naar het “vaste” land. Een nieuwtje in de Noordzee route is de Fast Ferry - een veredeld pontje - van de Maasvlakte naar Hoek van Holland. Dit scheelt heel wat kilometers die voornamelijk door haven en petrochemie gebieden gaan. De Maasvlakte zelf is nu nog grotendeels kaal en leeg met uitzondering van brede wegen en vrachtwagens met containers. Deze oversteek gaf me zo’n boost dat ik tot Katwijk door ben gegaan; maar toen had ik de pijp wel leeg wat voornamelijk kwam doordat ik niets meer te drinken had.

Dag 6 op 7 mei Katwijk - Hargen/Camperduin.
Ditmaal veel meer Duinen en nauwelijks Dijken. Wel schelpenpaden maar ook geasfalteerde duinpaden. Op het pad ten zuiden van Zandvoort kwam ik honderden toerfietsers tegen. Als je je plaats op de weg goed aangaf was er geen probleem. Mooi om de gezichten van de tegenliggers te zien; een deel lag al half op apegapen en klampte krampachtig aan bij de diverse groepjes vanwege de bochten de klimmetjes en soms de tegenwind. Het waren de 110 en 160 km rijders van de Boreti tocht uit Amsterdam. Na de duinen nog een stukje langs de luxe (jacht)oorden van vroeger en op naar het pontje bij IJmuiden met de Hoogovens (Tata Steel heet het nu) aan de overkant. Wederom veel duingebied en ook de eerste bollenvelden. En de in de inleiding genoemde bladeren, takken en boomstammen waren volop aanwezig. Op bijna elke plek was er wel iets.

Dag 7 op 8 mei Camperduin – Westerland, Wieringen
Dit keer weer meer Dijken en voor mij ook onbekende fiets en Duinpaden (de vooruitgang). Gelukkig was het meeste verhard want schelpenpaden zijn dan wel leuk en recreatief maar na tientallen kilometers heb je het wel gehad. Deze dag stond min of meer in het teken van bezoeken en het opzoeken van en bespiegelingen over de jeugdplaatsen. Zwanewater, paal 8, Donkere Duinen, de vuurtoren, Den Helder, Breezand, bollevelden, Spoorbuurt, pontje Tijs, Kleine Sluis, korte afsluitdijk en het begin van Wieringen.

Dag 8 op 9 mei Westerland-Wieringen - De Bildt-St Annaparochie
Dit keer alleen maar Dijk; de Duinen liggen achter me.
Over het weer had ik het nog niet gehad. Van windkracht 5 tot 7 uit het noorden tot noordoosten werd het 2 à 3 uit oost en soms zuidoost. Later weer wat draaiend naar 2 à 3 noordoost; dit betekent dat het voornamelijk tegen wind is geweest. Temperatuur is behoorlijk; van een paar dagen blote armen naar vandaag een jack met lange mouw en ja hoor af en toe de regenjas: de eerste regen druppels op mijn tocht.
Op Wieringen nog wat bladeren opgezocht en daarna de lange tak van de Afsluitdijk.
Voorbij Harlingen de openheid, de kaalheid, de rust, de stilte en de wind. Hier en daar doorsneden met een “bezoek” aan een dorpje of een fietspad op een oude dijk.

Tot het volgende verhaal, Aris

Vandaag de 11e mei Aris uitgezwaaid in Holwerd waar de veerboot naar Ameland vertrekt. Maar Aris is op ’t vasteland verder gegaan, Dijken en Dijken.
Vanaf nu gaat zijn tocht als Gouden Leeuw fietser (toerfietsclub Grave) alleen verder: hoe sterk is de eenzame fietser……………… Maaike.