Noorwegen Zuid en West

Het lijkt wel of het steeds moeilijker wordt om een verhaaltje te schrijven, mijn indrukken weer te geven. Onderweg heb je soms wel wat gedachten en diegene die ik weer kan oproepen zal ik ver melden.

Maar om te beginnen wil ik iedereen bedanken voor de reacties en al of niet sponsoring van mijn tocht. De kilometerstand is 4500, de sponsorstand 3560 euro
Meer hierover kun je in andere verslagen lezen en op www.benaresfonds.nl . Natuurlijk ook dank voor alle financiële bijdragen op ASN 707696925 tnv. Aris Engel die via het Benaresfonds gebruikt gaan worden voor het opknappen, onderhoud van de huisjes van de broodfietsers, de fiets-riksja rijders in de wijk Nagwa in Varanasi, India.

Bloemen en kleuren; ik bedacht eigenlijk dat ik er de hele reis een paar ben vergeten te noemen wel speciale aandacht voor het(gras)klokje, de margriet, wikke en de gewone witte en rode klaver. Daarnaast zijn er natuurlijk ook allerlei bloemen, plantjes die ik steeds weer zie maar niet bij naam ken. De vlier vanaf de hoogte van Stavanger – een week geleden - zie ik hem weer in bloei, soms nog maar zeer aarzelend. Dat is pakweg 2 maanden later dan bij ons in Nederland.
Wij kennen allemaal wel op de een of andere manier het geluid van de koeienbel uit de Alpen. Hier lopen de schapen met een bel op de iets betere stukken. Soms is het veel te ruig en als het echt goed is dan is het of landbouw of koeien.
De boeren gieren hier nog gewoon met een sproeier of moderner met slangen die over de grond slepen; injecteren hoeft hier blijkbaar (nog) niet.
Kabbelende beekjes tijdens het klimmen, die na enkele dagen regen heel wat onstuimiger zijn geworden. Verder geluid van vogels, de wind of van niets als je op een echt rustig stuk bent. Anders zijn het wat meer auto’s die je hoort en je al vaak hoort aankomen wat wel prettig is. Tijdens zo’n flinke klim is er weinig aandacht voor de omgeving en ben je alleen maar aan het fietsen; af en toe een blik op de hoogtemeter van de GPS om je vorderingen te zien en soms in combinatie met de teller het percentage uitrekenen over 100, 200, 500,1000 enz. meter. Je moet toch wat doen.
Verschillende roofvogels en of uilen gehoord, reeën gezien, net zoals een doodgereden das. Padden, kikkers, vliegen en muggen en ook de zwaluw; eerste stuk alleen de huis later ook weer de boeren. Slakken in vele maten vooral als het geregend had op de weg en op of onder de tent. Twee maal een dode slang.
Wat het weer betreft was het niet altijd even goed en soms zelfs waardeloos maar over het geheel genomen mag ik niet klagen en rijd ik de meeste buien mis. Qua temperatuur is het goed; meestal korte mouw alleen de laatste dagen dikker zweethemd en shirt lange mouw.
Landschap van ” bergen en dalen” dus fjorden naar lagere stukken met eilandjes (zgn. scherengebied) tot bijna vlak met landbouw en duinen met bijbehorende stranden, Kortom heel afwisselend en het laatste stuk dat vlakker was was na het heftige klimmen wel weer aantrekkelijk.
Ook wat technische problemen aan het eind maar dat kun je in het dagverslagen lezen.

Tot aan de andere kant van de Noordzee Aris

Dag 55 vrijdag 1 juli Kristansand – Mandal 76km en 899 hoogte
Alle dank aan Radical Design, DHL, Hedrun en natuurlijk Maaike voor al het regelwerk en de zorgen rondom het frame. Nu mijn woonwagen weer in orde is kan ik weer verder trekken. Eerst moeten de grote en hoge bruggen genomen worden om in Kristiansand te komen, met de bus had ik ze al gehad. Na een half uurtje na het centrum weer in alle rust en onverhard met een flinke stijging erin. Daarna over redelijke rustige wegen langs de rotskust en natuurlijk fraaie uitzichten. Het betekent natuurlijk wel regelmatig omhoog en omlaag met klimmetjes tot ruim 10 %

Dag 56 Mandal - Lyngdal 48 km en 773 hoogte.
Eigenlijk al vrij snel na de vertrek weer een stuk onverhard met een stuk van 20% - dus lopen. Behalve als het te steil werd was er echter goed te fietsen in een fraaie omgeving. Van de kust weer iets meer naar het binnenland met een een zeer pittige klim voor de aankomst in Lyngdal. Ondertussen was het begonnen met regenen en of zeer laag hangende wolken; kortom nogal vochtig en killig. Genoeg voor die dag. Op dit stuk ben ik in de buurt van Noorwegens zuidelijkste punt.

Dag 57 Lyngdal – Kvinesdal 85 km en 1324 hoogtemeters
Een spectaculaire dag met meteen al in het begin een stuk onverhard met 3 pieken tot rond de 160 meter. Dit stuk hangen die wolken van gisteren nog steeds zo laag dat je niet kunt spreken van droog maar ook niet van nat. In de loop van de dag wordt het wel wat beter maar niet echt mooi. Farsund is een aardige plaats en daarna wordt het een kilometer of 20 wat vlakker en zij er stukken met duinen. Landbouw: koeien, schapen, aardappelen en graan – waaronder de eerste haver van deze reis. Maar dit is de voorbereiding op wat komt twee stukken gravelweg met een stukje asfalt ertussenin. Meteen in het begin nog wat rotstekeningen (Pennefeltet) bekeken. Klimmen en niet zo zuinig ook; eerst het wasbord tussen 0 en 50 en daarna naar 130 en op het tweede stuk onverhard 2x naar boven 200. Tot slot verhard enkele malen 230 waarbij je tussendoor naar 100 ging. Meestal waren de klimmen rond de 10%. Maar het spektakel volgde daarna. Door de overvloedige regen in de maanden ervoor was een stuk weg weggespoeld en nu dus zeker tijd voor groot onderhoud. Gevolg omleiding en dat betekende voor fietsers ( die niet door tunnels mogen ) een route naar Lyngdal. En daar was ik 70 km eerder vertrokken. Goed een fietser kan er meestal wel door dus aan de klim begonnen; bij de laatste afslag werd nogmaals duidelijk aangegeven dat het afgesloten is óók voor fietsers en wandelaars. Nog een stukje doorgereden en bij een boerderij gevraagd hoe het was, eigenlijk kon het niet maar als je de fiets zou tillen zou het wel lukken. Dus vol goede moed verder tot naar het wasbord tussen 170 en 230. In de buurt van Kvinesdal was het dan zo ver: afgesloten met betonblokken en aan de rotskant nog maar een randje van een 50 – 60 cm met op een paar plaatsen niet meer dan 15cm + een greppeltje tegen de rotsen. Aan de andere kant een gat van een meter of 20. Hier waren ze bezig de vernieuwde weg op te bouwen. Eerst proef lopen, toen de fiets en daarna met heel wat meer moeite de trailer. Na de ”overtocht ” soepeltjes maar vooral opgelucht verder het dal in waarna ik nog 70 meter omhoog moest om bij de camping te komen. Het werd een latertje dat wel.

Dag 58 Kvinesdal - Hauge 72 km en 1288 hoogte
Nogmaals een ”bergetappe” en in de loop van de dag volop zon en boven de 20 graden. Om de E39 – met tunnels – te ontwijken wordt er wat geslingerd en deels de oude weg genomen maar dat betekent wel weer flink klimmen, al is het wel een fraai landschap. Op het eerste deel wordt ook het dak van het rondje Noordzee gehaald: 280 meter, maar ook ervoor en erna klimmen en vele malen 1 tot 2 km met 8 tot 10 %. Bij Flekkefjord zit weer een onmogelijk gravel wasbord/zaagbord. Ik las dat de houten palen waarop Amsterdam is gebouwd in onze gouden eeuw en daarna uit dit gebied komen. Daarna nog een paar fraaie ruggen en fjorden om op een leuke camping terecht te komen. Het stel uit Wales kwam ik daar weer tegen. Bij een van die fjorden (Jossingfjord - er is een foto van) wordt er aan titanium winning gedaan met als gevolg dat door al het afval er een metershoge lage troep op de bodem ligt en al het leven is verdwenen. Oostelijker tijdens deze rit is het hout, westelijker is de mijnbouw en niet alleen titanium.

Dag 59 Hauge – Brusand ( Vigrestad) 72 km 845 hoogte
Een dag waarbij ik er aan het eind helemaal doorheen zat. Ik verwachtte een kleintje, een hoge en daarna wat pukkels en een flinke puist. Dit klopte wel maar die pukkels en die puist zaten in onverharde stukken met enorme percentages zodat er op het tweede deel er regelmatig gelopen moest worden – of te steil of teveel en of los steenslag. Over het stuk van 19 km deed ik ruim 3 uur dat zegt wel genoeg dacht ik. Aan het eind nog een stukje vlak om op een camping net achter de duinen terecht te komen. Hier twee Nederlanders ontmoet die de route in stukken doen en nu in Bergen waren begonnen. Dus veel en langdurig kletsen in het keukentje tijdens koken en eten.

Dag 60 Brusand – Sandnes 74 km 472 hoogte
Een dag waarin ik het rustig aan heb gedaan, hier en daar wat kijken, stenen, galerie enz. Er zijn onverharde stukken bij waarbij je langs een soort klif rand met uitzicht op zee fietst. Onderweg ook een hangbrug voor fietsers- zie de foto’s.. Voor het grootste deel was het vlak met af en toe een kort hellinkje. Kort in vergelijking met de dagen ervoor in ieder geval. Op de camping die ik in gedachte had kreeg ik een geen goed gevoel dus op zoek naar een andere. Mijn plan was om er een dag te blijven om naar Stavanger te gaan, maar ik had het gevoel dat mijn tent en of inhoud wel eens verdwenen zou kunnen zijn als ik een dag weg zou zijn. Dit werd later mondeling min of meer bevestigd op de volgende camping. Deze camping lag ten opzichte van Stavanger ook een stuk gunstiger.
Hier werd ik uitgenodigd om mee te komen eten door 2 Duitse jongens. Die zelfde ochtend in Brusand had ik hun een bijna half pak boter gegeven omdat mijn ”boterdoos” vol zat en weg gooien zonde is en hier herkenden zij mij; leuke avond.

Stavanger – rustdag.
Prachtig weer, rond lopen, rond kijken, je verbazen, hier en daar wat kletsen, gewoon lekker.

Dag 61 Sandnes – Skudeneshavn 43 km 485 hoogte
Nogmaals rustig aan omdat er een ferry in zit die maar een paar keer per dag gaat ( Mekjavik - Skudenshavn). In de bibliotheek allerlei informatie opgezocht voor de oversteek naar de Shetlands. Direct - per vliegtuig - kan wel maar dan wordt het pas na de 24e juli terwijl ik een 10 dagen eerder in gedachten heb. Een beetje een grauwe dag met een paar flinke onweersbuien ter hoogte van Goa. (Die plaats ligt ook in Noorwegen) Na de overtocht een leuk plaatsje met in het centrum voornamelijk houten huizen. Dit wordt natuurlijk goed uitgebuit bij de bezoekers. Omdat het weer goed gaat regenen de camping hier opgezocht.

Dag 62 Skudeneshavn – Haugesund 62 km 590 hoogte
Eerst bij toeristinformatie nog wat dingen op de pc opgezocht en daarna wat telefoontjes, de vlucht Bergen -Aberdeen is geboekt. Slingerend van het ene eiland naar het andere. En vanaf 2 uur de regenjas aan; eerst wat wisselend in intensiteit maar later gewoon flink regenen en soms hozen. De brug over de Karmsundet bij Haugesund is bijzonder hoog en zeer smal dus werd het lopen over het voetpad waar net genoeg ruimte was. In Haugesund had ik het wel gehad – mede door de regen – met de route. Het slingerde van links naar rechts omhoog en omlaag met soms onmogelijke poortjes – alsof ze elke 100 meter ”fietspad” wilden gebruiken.

Dag 63 Haugesund – Leirvik 82 km 1029 hoogte
Droog, half zon, goede temperatuur en een klein windje in de rug; kortom perfect fiets weer. Een fraai golvend landschap met afwisselend rotsen en wat bos en gras. Eigenlijk weinig bijzonders van te vertellen. In het tweede deel was er een bruggencomplex tussen verschillende eilanden, eilandjes, rotspunten. De eerste hangbrug was hoog (50 meter) en 998 mtr. lang, de tweede grote niet hoog maar wel bijna 1200 meter. Over de laatste ging ook de E zoveel.
Op de camping zag ik dat ik er precies 10 fietsweken op had zitten en dat maakte een gemakkelijk hoofdrekensommetje wat uitkwam op een daggemiddelde van 63 km. (rustdagen dus meegeteld)

Dag 64 Leirvik – Osøyro ( spreek uit oeso) (Os) 55km en 774 hoogte
Een goede start maar na een kleine 2 uur problemen met de voor derailleur. Ik kon wel blijven fietsen en naar een groter blad maar naar een kleiner moest dat met mijn voet; bovendien liep het eigenlijk non stop aan. In het volgende dorpje heeft de fietsenmaker alles weer in orde gemaakt door een nieuwe te monteren. Ik had ondertussen als lunch een vissoep met brood en natuurlijk koffie toe. Door dit alles was het natuurlijk al wel een stuk later dan gepland. Na de laatste ferry in het Noorse gedeelte was het een kleine 40 km naar Bergen, maar na een km of 4 brak mijn ketting. Blijkbaar was na het monteren van de derailleur de ketting niet goed gesloten/ geponst. Wel weer geprobeerd het te herstellen maar het werkte niet echt en dus gestart met lopen. Al snel stopte iemand die hulp aanbood,; hij eropuit met de oude ketting ( voor de maat) en 20 min later was hij terug met nieuwe ketting en sluitschakelstuk. Dat was mooi en na een snelle montage weer op pad. Helaas het werkte niet; een verkeerde sluitschakel namelijk veel te breed dus de ketting kon niet rond. Dus lopen. Na pakweg 2 uur lopen, 2 ” fietsverkopers” bij een verkoper waar de reparateur al weg was maar een van de meiden die achter de kassa stond haar mannetje en wist de juiste maat sluitschakel te vinden en ook nog te monteren. Een hele opluchting alles weer redelijk in orde. (fijntuning van de derailleurs moet nog gebeuren). Ondertussen was het al tegen half zeven en weer begonnen met regenen. Kortom weinig puf om het laatste stuk nog af te leggen en daarom maar een hotel opgezocht.

Da 65 Osøyro – Bergen 68 km en 831 hoog
Al na een paar kilometer bleek dat er toch een ( nieuwe) kleine camping aan de route lag; deze stond niet op de kaarten en was ook niet bekend bij touristinfo.
De klimmeters zitten met name in de eerste 25 km met wat tussen pieken en nog eenmaal naar 230. Onderweg in plaats van rechts naar links gegaan om op het vliegveld nadere informatie rond de fiets te krijgen. Dit konden ze me niet bieden met alleen het advies vroeg te komen en het feit dat er tot dan toe weinig boekingen waren. Na het bezoek aan het vliegveld weer de route opgepikt met een slingertje naar de camping. Voor 1 nacht tent en 1 nacht kamer geboekt en de tent geplaatst en daarna op de fiets naar het centrum van Bergen. Op het minigrasveldje stonden al 2 tentjes en die grote van mij; later nog een stel tenten erbij van fietsers. Duitsers, Nederlanders en Polen.

13 juli rustdag.
Nou ja rust de stad Bergen in om verder rond te kijken en niet te vergeten achter de pc voor het verhaal.