Sierra's, Levante, Valencia

Mijn vorige verhaal eindigde nogal abrupt. Dat kwam omdat ik na een tijd schrijven aan de praat raakte met een Nederlands echtpaar. Daarna bleek de accu bijna leeg zodat ik snel wat taalfouten eruit heb gehaald en alles opgeslagen zonder echter het verhal mooi af te ronden.
Ik was dus ondertussen in , bij de "Sierra's" aangekomen. Al een paar ochtenden zag ik de besneeuwde toppen van de pieken in de Sierra Nevada. Dat witte moet je niet verwarren met de al genoemde kassen op de hellingen.
Een paar dagen heb ik door een deel van een van de Sierra's gefietst. Zuidoostelijk van Almeria. Dat betekende naast veel rust en leegte ook het nodige klimwerk, stevig zodat het een paar kortere dagen werden. In het stuk waar ik was maar vooral nog wat noordelijker zijn de spaghettiwestern opgenomen. Daar is ook de grootste woestijn van Europa werd mij verteld.

Naast het klimwerk had ik die dagen - maar eigenlijk al minstens een week - en daarna ook nog te maken met de Levant. Dit hele zuid oostelijke gebied heeft te maken met de Levant een krachtige noord oostelijke wind met windkracht 3 tot 5 maar ook met enorme windvlagen. Het is vergelijkbaar met de Mistral in het Rhone dal. Juist de windvlagen maken het niet prettig als je op de fiets zit en je bijna van de weg wordt afgeblazen. Terwijl ik mijn vorige verhaal schreef was er ook weer zo'n korte periode met hevige wind. Bij mij waren er enkele haringen - die ik er met veel moeite in de grond had gekregen - eruit gerukt. Bij het al genoemde echtpaar was er een ruit uit de camper geblazen. Door deze stroming is het juist aan de andere kant van Gibraltar en Tarifa (de echte punt) zo ideaal om te surfen, waar hij nog wel krachtig is maar veel gelijkmatiger. Ik bedenk nu ook dat voor ik bij Tarifa kwam door een enorm windmolenpark van wel 300 windturbines ben gefietst. Zij stonden in een gebied waarbij bergruggen als een soort trechter naar zee gericht waren.

Toerisme
Ja ik ben een onderdeel ervan en een groot deel van de Spaanse economie draait hierop, maar naast alle bekende gebieden en zijn uitwassen wil ik toch een paar ervaringen delen. Bij die zuidoostelijke punt - in de buurt van La Manga - stond ik op een camping met een kleine 2000 sta plaatsen + nog bungalows enzo. Van de weg tot aan het eigen strand was het ongeveer een kilometer lang en een 500 meter breed. In het midden 2 hoofdstraten met daartussen alle speciale voorzieningen als tennis, sport en jou de boules velden, bioscoop, kerk, restaurant, supermarkt en zwembad natuurlijk. En aan beide zijden de kampeerplaatsen onderverdeeld in wijken met straten en nummers. Kamperplaatsen schrijf ik wel maar eigenlijk zijn het meer camper, caravan velden. Een echt (Hollands) kampeerveld ben ik al lang niet meer tegengekomen. Bij veel campings aan de zuid oost kant kom ik naast dat grindveld ook nog overkappingen tegen die schaduw geven. (Wel prettig als je je tent op moet zetten trouwens).
De ochtend erna over de landtong van La Manga - die Mar Menor afscheidt van de grote zee. Dit is een strook van ongeveer 20 km lang en 500 meter breed en helemaal volgebouwd met hotels, appartementen en natuurlijk de bijbehorende restaurants, bars en winkeltjes.
Aan de noordkant is de tong een stuk kleiner en gedeeltelijk natuurgebied dat ook gebruikt wordt voor zoutwinning. Het water in Mar Menor (dat dus een open en ruime verbinding heeft met de Middellandse Zee) heeft een heel hoog zoutgehalte waardoor je zeer gemakkelijk kunt drijven. Nog net niet de Dode Zee maar er worden naast zoutbaden ook modderbaden aangeboden.

Vaaaaalenciaaaaaa , sinaasappelen, mandarijnen, kokosnoten, chocola zo begon een lied lang geleden; de rest van de tekst ken ik echt niet meer maar onderweg kwamen de beginregels weer naar boven. Nadat ik op de eerste dag in Spanje op weg naar Huelva eigenlijk alleen maar tussen de sinaasappelen fietste was dit nu ook weer. De mandarijnen heb ik gemist maar wel was er ander fruit als abrikozen. De pruimen die er ongetwijfeld ook waren had Jantje al opgegeten en ook de andere steenvruchten heb ik niet aan de boom zien hangen of het moet in de overdekte stukken geweest zijn. Kokosnoten zag ik trouwens ook niet en chocola kom je overal in Spanje tegen en niet alleen als reep maar in de croissant en in het "sauseizenbroodje" en natuurlijk in bijna alle ontbijtproducten.
Dichter in de buurt van Valencia zag ik ook kilometers rijstvelden.
Zou dat er mee te maken hebben dat hier in de stad eigenlijk elke eetgelegenheid wel paella aanbiedt. Tot nu toe had ik het nog nauwelijks in Spanje gezien. Hier smaakte het mij in ieder geval goed.
tot de volgende keer.

PS ik ga er van uit dat ik nu min of meer op de helft van de tocht zit