golven en golfen

Mijn vorige verhaal eindigde ik met de verwachting dat ik in Portugal nog wel wat zou schrijven; niet dus. Ik ben ondertussen in Sevilla Spanje en het is er niet warm - zoals een oud liedje beweert - maar nat; er schijnt verbetering aan te komen. De laatste week of zo was het weer wat minnetjes, koel ( voor hier dan in het zuiden) maar 18 - 20 graden is een mooie fietstemperatuur. Die 33 die ik ook heb gehad is ook niet alles. Daarnaast was er ook regelmatig regen - van spetters tot hoosbuien - iets minder leuk op de fiets en of bij het kamperen.Als alternatief heb ik de afgelopen 3 dagen weer met een dak boven mijn hoofd geslapen ( 2x was er ook geen camping).
De titel slaat met name op het verblijf in Portugal. In het noorden en westelijk deel waren er de praia's (de stranden) met veel toeristische overnachtingsmogelijkheden als hotels, apartementen, tot hele vakantie dorpen steden. Naast het strand en de zon zag ik ook dat er veel reclame werd gemaakt voor surfen. Dit kan zowel windsurfen als "golfsurfen" zijn. Op die paar mooie dagen heb ik wel verschillende personen - met wetsuite - op en met een plank gezien. In het zuidelijke deel was dit er ook wel maar de Algarve viel mij met name op door het aantal golfbanen. Natuurlijk ook alle toeristische zaken waarbij ik op een dag om een uur of 12 al de friet en het bier rook met het bijbehorende Engelse feestgeluid/gebral. In mijn beeld waren het vooral de oudere Nederlander die in voor- en naseizoen en de "gewone" in het hoogseizoen de Algarve bezochten. Ik wist wel dat er ook Engelsen en Duitsers heen gingen maar niet in die mate die ik nu tegenkwam. De Nederlanders en Duitsers zoeken het vooral ten westen van Laos op en de Engelsen ten oosten. Bij Cabo St Vincente zag ik op een wagen : "Die letzte Bratwurste fur Amerika". Doordat ik veel Engels hoorden viel ineens het kwartje bij de reclame voor curry's en Indiaas eten die ik had gezien. Al die golfbanen met al of niet een bijbehorend hotel of resort passen helemaal in het Engelse plaatje.
Van Portugal vond ik het westelijke deel toch wel het mooiste; de Algarve heeft wel mooie plekken maar de enorme hoeveelheid toeristen verpest het beeld toch wel. Hierbij moet je er wel vanuit gaan dat ik zoveel mogelijk dicht bij de kust wilde blijven. Dat is soms wel een probleem zodat het een enorm zigzagwerk wordt en alsnog flinke stukken over de enige hoofdweg. Er is wel een fietsroute maar nauwelijks wordt het aangegeven; via de gps is dat op zich geen probleem maar de route heeft wel een heel hoog mountainbike gehalte met vaak onverharde wegen, die soms voor mij niet echt te doen waren met steile klimmetjes of afdalingen en los grind. Als het dan ook nog geregend heeft wordt het wel een een erge modderboel. In de praktijk heb ik de route - en met name waar ik de onverharde of zelfs geen weg op mijn gps vond - voor een groot deel niet gebruikt.
Vakantiefietsers ben ik in het zuidelijke deel van Portugal wel tegengekomen; met enkele een paar dagen achter elkaar op dezelfde camping; maar erg veel heb ik er nog niet gezien- vast nog te vroeg.
Met name op zondag stappen veel Portugezen op de racefiets en zo belandde ik op een gegeven moment in een begeleide toertocht. Helaas vanwege mijn extra belasting want anders had ik zo - met gemak - mee kunnen fietsen; nu moest ik op de stijgende delen achter blijven.Gezien de snelheid van enkele deelnemers op de het valse plat en het uiterlijk (buik enzo) schat ik toch wel in dat ik toch zonder probleem wel had kunnen aansluiten.
De fiets: vandaag mijn fiets weer opgehaald na een spaak reparatie ( de 2e) en nieuwe remblokjes ( nu voor). En wat ik nog vergeten was is dat ik nog voor Sintra dus voor Lissabon in het plaatsje Teruggem een nieuwe helm heb gekocht. De oude - uit 1992 - gaf de geest toen ik er met de trailer er tegen aan reed; plastic schaal was helemaal verhard; vergaan. Beter zo op de grond kapot dan op mijn hoofd en ik op de grond.Maar het geeft toch wel een raar gevoel iets wat zo vertrouwd is af te moeten schrijven, achter te moeten laten.
Alternatieve energie: windmolens heb ik wel gezien ook de oude met een totaal andere bevestiging van de wieken dan in Nederland. Maar windenergie is er zover als ik heb gezien maar mondjes maat. Pas halverwege de eerste en met name in het zuid westelijke deel van de Algarve heb ik ze gezien. Zonne energie beperkt zich vooral tot het opwarmen van het water. Dat zie je veel, maar zonnepanelen voor elektra heb ik nauwelijks gezien.Bij het vervolg in Spanje kwam ik al een energieplantage tegen.

Nog wat over vogels.
In Cambados - dus al snel in Portugal - hoorde ik een kanarie fluiten; een paar dagen later ook weer een op de camping. Na het verlaten van Lissabon zag ik op straat / markt een kanarie verkoper.Verder zuidelijker ook diverse bordjes maar hoorde ik ze ook in het "wild". Kanaries roepen bij mij toch wel een herinnering op aan een van mijn grootmoeders die een kanarie had. Blijkbaar was de kanarie in mijn herinnering van oma en niet van opa.
Twee dagen na Porto zag ik diverse ooievaars en nesten maar toen ik een foto van een cactushaag maakte hoorde ik het geklepper vlak achter me; een ooievaar was net geland op een lantaarnpaal. Eerst was er enige bevreemding dat hier ooievaars waren - overal zand en duinen. Maar toen realiseerde ik me dat ik pakweg twee km terug een rijstmuseum was gepasseerd. Er was een laagte in dit gebied - en dus vochtiger - waar blijkbaar de rijst werd verbouwd en vocht betekent ook eten voor de ooievaar. Op de verdere trip heb ik er nog vele gezien zoals bijvoorbeeld een stuk of vijf nesten op het toegangsgebouw tot de oude stad van Faro. Ook hier een herinnering; in mijn geheugen heb ik de eerste ooievaar gezien in 1978 op de grens tussen Duitsland en Denemarken.
En nu we het toch over vogels en herinneringen hebben moet ik toch ook wel de zwaluwen noemen die ik in bijna alle toiletgebouwen op de campings een nestje hadden. Net als in mijn kindertijd in de "schuur" - om naar bed te gaan moest je de trap op en kon je in de nesten kijken.

Onderweg heb ik diverse pontjes en ferrys gehad; soms was ik mooi op tijd en soms moest ik pakweg een uur wachten maar ja dat kan gebeuren al is het niet echt leuk. Waar ik wel een brug of pontje had verwacht is de Guiadalrivier. Een enorm delta gebied - grotendeels Natinaal Park maar geen oost west verbindingen. Dit betekende dat ik vanaf de kust 30 km noordwaarrts moest en daarna 60 km oost om in Sevilla te komen. Hier is de meest zuidelijke overgang van de rivier. Hierna staat pakweg 70 km zuid op het programma om weer bij de kust te komen.

Op mijn eerste dag in Spanje zag ik bij Lepe een soort processie: vanachter uit gezien want ik haalde ze in - auto's moesten achter blijven.
Tractoren met een soort woonwagens met stoelen enz. ook paard en wagen en helemaal vooraan een wagen met een soort schrijn of vaandel en veel zilver in de baldakijnwagen. Hierbij werd er gelopen in een tradtioneel kostuum met de vrouwen in een soort flamencoachtige jurk en de mannen ook in een soort "Spaans herenkostuum"'
Twee dagen later kom ik zo'n stoet tegen tussen Almont en Sevilla. Nog dichter bij de stad is de hele weg afgezet (voor mij dus niet) en is de stoet wel een kilometer of 10 lang. Te voet - al of niet met bamboestok met groene versiering- te paard, met paard en wagen, met ossewagens, met traktor en wagen en ook de meest moderne vorm: de 4 wheeldrive met een wagen. Onderweg tijdens een koffiepauze toen er ook weer een groep langs ging werd me ondanks de taalhindernis duidelijk dat het een soort bedevaart is met als hoogtepunt Tweede Pinksterdag - allemaal op weg nar El Rocio voor de Maagd van El Rocio. het beeld staat daar in de kerk. El Rocio was ik halverwege op het stuk van de kust naar het noorden gepasseerd. In mijn herinnering een plaatsje van niks zoiets als 12 huizen en een kerk. Tot zelfs in Sevilla kwam ik de sporen tegen.
Het blijkt een bedevaart / processie te zijn die 7 dagen duurt en vanuit allerlei streken plaatsen in Spanje ( maar met name Andalusie) naar El Rocio gaat; in principe door de diverse broederschappen uit die plaatsen. Onderweg wordt er gezongen, gedanst en niet te vergeten gedronken. Uiteindelijk gaat het om een kleine miljoen deeelnemers waarbij buitenstanders/toeristen eigenlijk geweerd worden.Volgens internet waar ik de details vandaan heb is het jaarlijks de grootste bedevaart in Europa.
Ik heb wat foto's gemaakt van de mensen die net de andere kant opgaan. Zo zijn er ook nog wel wat meer foto's die tzt weer bij het verhaal komen.

Om te eindigen mijn overnachtingsplaatsen tot nu toe: La Coruna - Malpica - Ponto do Porto - Fisterra - Muros - Noia - Boiro - Cambados - Pontevedra - Vigo - Caminha= Portugal - Esposende - Porto - Torreire (Aveiro) - Praia da Trocha - Pedrogao - Sao Martinho do Porto - Peniche - Ericeira - Cascais - Lissabon - Setubal - Costado St Andre - Villa Nova de Milfontes - Aljezur - Sagres - Valverde(Luz) - Armacao de Pera - Olhao - Monto Gordo ( Villa Real de Sto Antonio) - Huelva ( Spanje) -Matalascanas - Sevilla.