Andalusie en wat nagekomen berichten / gedachten

Zo ondertussen ben ik aan het punt gekomen dat het alleen nog maar naar het oosten en het noorden gaat. De knik in het zuidelijke deel van Spanje - Andalusie - heb ik achter de rug of is het onder de wielen gehad. De Costa de Luz; Gibraltar en de Costa del Sol zijn gepasseerd. Later hier meer over maar eerst nog wat oudere zaken ophelderen die al of niet bij de foto's horen die al zijn geplaatst.
Een van de hoogtepunten die men in Lissabon zou moeten zien is het klooster in Belem. Ik ben aan de andere kant van de straat naar het museum geweest. Maar het klooster is een inmens gebouw met een prachtige poort. Over de binnenkant met oa prachtig schilder en tegelwerk heb ik alleen maar gehoord. Op een van de foto's - allemaal het klooster in - was er bij mij een speling met gedachten: ik dacht dat de kloosters problemen hadden met nieuwe aanwas, hier staan ze in de rij om naar binnen te mogen!!

Een andere foto betreft duinpad. In Portugal maar ook in Spanje zijn er overal een soort zwevende paden aangelegd op een soort houten vlonders en dan gaat het niet om een klein stukje. Het kunnen kilometers lange paden zijn (dalend en stijgend) met aftakkingen naar de straat en de zee. Of men wil het duinlandschap beschermen of men vindt zand in schoenen en tussen de tenen vervelend. Wat zal het zijn?

Schoorstenen. Ze zijn er natuurlijk in allerlei soorten en maten maar in met name de Algarve viel met op dat het wel soort minaret lijkt. Of ze veel gebruikt worden is de vraag maar eentje in ieder geval wel. Verder in Spanje zag ik dat ze meer vierkant waren.

In Sevilla zag ik blauwe bomen; later geel/oranje bomen en ook nog rode. Ik snap dat het om de bloesem gaat maar de kleur overheerste omdat er nog geen of nauwelijks blad was en of een iets andere bloem zoals wij die ons voorstellen. Geen idee welke bomen het zijn. Misschien weet iemand het en of neemt de tijd om in boeken en of internet te zoeken.
Foto's van cactussen en of vetplanten die bloeien heb ik niet genomen. Wel natuurlijk nog wel wat putdeksels - als ze afwijkend waren en of er een wapen of plaats opstond.
Zo heb ik ook een foto genomen van een fietspad aanduiding. Bij ons is het voorwiel normaal gesproken links maar in Sevilla heeft iemand consequent het sjabloon anders gebruikt en wordt er van links naar rechts gereden. Nu zag ik in Spanje al heel wat verschillende "fietsers". Blijkbaar heeft men verschillende sjablonen. Maar goed nu ben ik bij fietspaden aangekomen en daar wilde ik toch ook nog wel wat over schrijven.
In steeds meer plaatsen worden er fietspaden in de stad aangelegd. Langs de strand- of haven boulevards is dit wel min of meer te verwachten; zoals dat ook bij plaatsen met veel toeristen gebeurd.
Maar doorgaande routes en de stad in of uit zie je er nog niet veel, maar een begin is er. Met name Sevilla besteed hier veel aandacht aan en na een eerste "boost" een tiental jaren terug heeft men weer nieuwe plannen gelanceerd. Niet alleen voor deze stad maar ook in andere steden in Andalusië omdat men ziet dat de fietsmobiliteit toeneemt, veel veiliger is, minder vervuilend is en minder ruimte nodig heeft. Kortom leve de fiets.
Alleen ...... de afwerking kan nog wel wat beter. Zo zijn de oversteken van zij wegen vaak met een drempel (wel iets lager gemaakt), zijn er enorm veel bochten om diverse zaken heen; plaatst men bv een bushalte midden op het pad zodat je er eigenlijk niet meer langs kunt en beginnen en eindigen ze soms zomaar in het niets. Vaak zijn ze tweezijdig en dan eigenlijk veel te smal en ik zag heel vaak de adviessnelheid van 10km.
Bij ons worden de paden meestal rood gemaakt ter onderscheid; hier zijn ze rood of groen (ook iets voor te zeggen, met name in het buitengebied) maar ik zag ook op enkele plaatsen dat ze blauw geschilderd waren.
De praktijk is dat ik wisselend gebruik heb gemaakt van de fietspaden en stroken, omdat je ze vaak pas veel later ziet en omdat de op- en afritten niet je dát zijn.

Zo zoek ik in principe de rustigere wegen uit aan de hand van de mij beschikbare kaarten en GPS en liefst ook nog een beetje op de doorgaande kustroute. Helaas kan dat niet altijd en worden het grote wegen tot echte grote wegen/ snelwegen. Zo heb ik in het gebied rond Cadiz minstens 30 km op minimaal 2x 2, 3, 4 baans wegen gereden en bruggen genomen die verboden waren voor fietsers. Bij de wegen was dat soms onduidelijk. Gelukkig was het in het weekend waardoor het vrachtverkeer beperkt was.
Een stuk verder - aan de Costa del Sol- min of meer het zelfde verhaal; alleen daar was het toegestaan. Alternatieven waren er niet tot nauwelijks. Soms kon je het stranddorpje ingaan, een stukje langs de kust en dan of op dezelfde plaats of 500 meter verder weer de doorgaande weg op. Zo kon je natuurlijk ook de ventweg als die er was nemen. Meestal wist je niet zeker of je er zonder een enorme omweg weer op kon komen maar goed dat kon dan soms een kilometer of meer maar ook minder zijn. Ik heb het diverse malen gedaan om weer wat rustiger te kunnen fietsen maar het is niet ideaal want dan moet je ook weer opnieuw invoegen met verkeer wat 80 bijna mannetje aan mannetje over 2 banen 80 rijdt.
Juist op deze weg is de vluchtstrook minimaal; op de nieuwere wegen is er een brede ruimte, mooi voor jou als fietser.
Soms vraag je je wel eens af hoe het kan dat er nog zoveel auto's rond rijden gezien het aantal bouten, moeren, nippels, draden, snaren, stukken band en nog veel meer onderdelen als complete bumpers op de al genoemde strook liggen. De oudijzerboer zou goede zaken doen.
Dit is enorm vermoeiend want je wilt een redelijke snelheid behouden - lastig in een klim - op de al of niet aanwezige vluchtstrook en "in lijn" blijven rijden en constant alert en aanwezig zijn. Rustig even rond kijken en of wat drinken zit er niet in. En dan is er ook nog de herrie van al die razende banden. Maar zoals Johan al zei elk nadeel heb ze voordeel en dat gold hier ook: je hebt altijd wind mee door de voortdurende zuiging van het voorbijrijdende verkeer.
Gelukkig was het na Malaga weer een stuk rustiger op de "N340" en zijn er zijwegen zodat het weer genieten werd.
Aan de westkant van Gibraltar was het trouwens ook mooi en redelijk rustig. Met uitzondering dan van het Cadiz stuk.
Gibraltar gewoon een flinke rotspunt in zee; alleen is het op en top Engels. De paspoortcontrole, de bussen, de opschriften, de winkeltjes, de bewoners, zelfs de putdeksels. Alleen rijdt men daar toch wel rechts al hebben ze daar natuurlijk hun eigen nummerplaten; "GBZ" als landaanduiding en met een nummer dat begint met een G.

Een deel van onze tomaten komt niet uit het Westland maar op de Spaanse variant ervan. De Streek rond Almeria is naast een woestijn gebied ook een enorm kassengebied. Niet van glas maar plastic of eigenlijk een soort neteldoek overheerst. Niet even leuk om er een kilometer of 20 tussen door te fietsen. Oostelijk van Motril zag ik het voor het eerst; niet alleen in de laagten maar bijna tot in het zeewater en als een soort terrasbouw op de berghellingen. Later meer en meer kas tot vervelens toe en tot op de grens van natuurgebieden (wellicht er over heen) en tot aan de camping.
En dan te bedenken dat dit het gebied is waar de minste regen valt in Spanje. Hoe kun je de verdroging nog verder bevorderen.