De eerste dagen

Na een voorspoedige reis kwam ik in La Coruna aan; wel moe door de korte nacht. In het hotel werd ik door de eigenaar opgewacht en ook door mijn fiets en trailer. De dag doorgebracht door wat spullen uit mijn trailer te halen en reorganiseren. Het tweede deel van de dag en avond te voet langs de boulevard eerst naar de millenium obelisk - met uitzicht op de Herculestoren aan de nadere kant van de baai. Daarna naar de oude stad met zijn straatjes en oude gebouwen en kerken. Hier wat gegeten en bijtijds naar bed.
La Coruna wordt gedomineerd - of staat bekend - om zijn Herculestoren. Verder zijn er twee obelisken, waarvan de oude wegvalt tussen de gebouwen en de nieuwe. Verder vallen de haventoren -gebouw van de havenmeester- en in het centrum de watertoren op.
Woensdag eerst een band van mijn aanhanger gelapt en daarna op de fiets langs de boulevard die min of meer alle baaien en de haven omsluit. Naar o.a. de Herculestoren, langs de haven en binnenstad. Bij de rust en het groen rond de Herculestoren het bekende geluid van de leeuweriken en later ook het gekwetter van de zwaluw Na het eten naar het museum en daarna de weg zoeken om de volgende dag een beetje gemakkelijk de stad uit te komen. Het werd me wel duidelijk dat het niet mee zou vallen: veel klimmen en dat met bagage en trailer terwijl ik nog niks gewend ben.
Donderdag dus echt op pad, langs het stadion van Deportiva de Coruna ( vlak bij het hotel) en daarna klimwerk om de stad naar Arteixo uit te komen. Eerst nog druk maar later de kleinere kustwegen, rustiger maar ook zwaarder. Fraaie gezichten op de zee en weer de bekende geur van de eucalyptus bomen. Nog weer later zag ik tot mijn grote verbazing boerenkool op het land staan en spruitkool - of was het bladerkool , ik zag geen spruiten meer. Beiden waren hoog voor Hollandse begrippen. Nu we het toch over planten hebben: bloeiende brem, maagdenpalm en nog andere die ik niet van naam ken. Ook citroenen en sinasappelbomen met al geel gekleurde vruchten. Veel geel van van koolachtige planten maar ook afrikaantjes en iets als goudsbloem alleen het blad lijkt meer op dat van een vetplant.
Omdat de genummerde weg ( dp dus ook een kleintje) een hele grote omweg maakte koos ik voor een quartaire weg dicht bij de kust - waarbij het er op de kaart uitzag alsof het bijna langs het strand en inham/moeras ging. Dit was ook wel zo maar er zaten desondanks enkele venijnige klimmetjes in wat dus lopen werd. In Razo was er geen overnachtingsmogelijkheid dus verder naar mijn oorspronkelijke doel : Malpica. Helaas dat werd zwoegen ; om het dorpje uit te komen eerst ruim een kilometer van gemiddeld 8 % (stukken lopen dus) gevolgd door bijna een kilometer van 13%; dit werd dus sleuren en duwen aan de fiets met af en toe even stil staan om op adem te komen. Ik merkte wel dat als ik nog fit ben dat een stukje 8% nog gaat maar steiler niet dus. Na veel meer fietskilometers zal dit het klimvermogen ook wel toenemen weet ik uit ervaring,maar nu dus nog niet. Het duurde nog een aantal km met glooiend werk voordat ik op de grote weg kwam ; een verademing ook al ging dat nog niet altijd even gemakkelijk. In Malpica even zoeken naar een pension omdat de camping en ook andere overnachtingsgelegenheden nog gesloten zijn ( t hotel natuurlijk niet - daar moest ik mijn fiets stallen - 1 km weg)
De vrijdag ging wat soepeler als de dag ervoor - wat minder extreme hellingen al moest er toch nog wel soms gelopen worden. Alleen even niet goed opgelet met het steeds innemen van voedsel wat mij een beetje opbrak. Als je een hongergevoel begint te krijgen is het eigenlijk al te laat helemaal als je een stevige inspanning moet verrichten. Het is bekend - ook bij mij - maar het is hier wel wat zwaarder fietsen.
Goed de route van Malpica naar het zuid westen - o.a. Ponteceso, Laxe naar Ponte do Porto. Hier ben ik ook weer in een pension; de 2 campings zijn nog dicht en volgens mij is er ook geen hotel- tenminste met het wat rondlopen door het plaatsje heb ik niks gezien.

Voor de liefhebbers gister 52 km met 1076 hoogtemeters vandaag het wat rustiger aan gedaan ( de training gaat gewoon door) 45 km en 711 hoogtemeters.
Hoogtemeters wil zeggen het aantal meters wat gestegen / geklommen is. Voor vakantiefietsers is het als je tussen de 8 en 12 stijgmeters per kilometer komt het zwaar is en boven de 12 kun je wel van een bergetappe spreken. Als je dit zo ziet dan heb ik gister de "koninginnerit" gehad en vandaag een simpelere bergrit.

tot het volgende verhaal