Overpeinzingen onderweg

Na ruim 24 uur in Lissabon is het wel weer tijd om weer een update te maken. Alleen reist nu de vraag waarover; het stadsleven is zo anders dan de al of niet eenzame wegen. Maar onderweg komen er naast die dingen die je ziet toch allerlei vragen en gedachten op. Eerst even een globaal beeld van het landschap. Van heuvelachtig in het eerste stuk van Portugal naar de veel vlakkere wegen over en achter de duinen en zeg maar de Portugese versie van de Zeeuwse wateren met zijn slikken, kwelders en 'n zoutmoeras. Weer zuidelijker worden het meer rotskusten met zandstranden. Tot slot heb ik dan een "bergrug" gehad langs het meest westelijke punt van het vasteland van Europa (Cabo Rocha) om daarna weer redelijk vlak naar de hoofdstad te fietsen. Van tuindersgebieden met de kasseienwegen naar fietspaden in de beboste duinen die de verschillende stranden met elkaar verbinden. Soms vraag je je wel af wat nu écht leuker is. Na 10 km kassei (je raakt er aan gewend) in landelijk gebied weer op asfalt komen met rood fietspad lang/ door lege appartementen complexen en of petrochemische industrie. Of een kilometers lange "degrado" weg door het bos met meer kuil dan weg. Wel rust en bloeiende en geurende mimosa-achtige bomen en struiken en toen ik even stil stond om wat te drinken kwam er een vos even de weg oplopen. Wat wil je dan nog meer (ja natuurlijk een goede weg)
Over geuren gesproken er is ook de eucalyptus die je ruikt. De boom heeft net als de ons bekende platanen de gewoonte om zijn bast te laten vallen maar dan in repen die omkrullen. Vraag zou de bast ook lekker ruiken als je die in een vuurtje zou gooien? en het hout zelf?
Onderweg zag ik "pijnbomen". Ik wist wel dat men bomen zo bewerkt dat het sap opgevangen kan worden om weer te gebruiken. Rubber/ latex is daar bekend om. Ik heb het in India ook bij palmbomen gezien. Hier nu dus ook bij de denneboom; in de omgeving van Leira schijnt er zelfs 10.000 hectare harswinning te zijn. Nu ken ik geen Portugees maar ik begreep uit de krant dat er hierover problemen zijn. Wat doen ze eigenlijk met de hars?
Een andere geur was die van kool. Rondom Peniche - ook een van de rotsige Cabo's - wordt er volop kool verbouwd. Het leek wel de streek rond Langedijk in Noord Holland; spits, groene en witte kool zag ik, zowel oogst klaar als nieuwe aanplant.
Ik noemde al de appartementencomplexen; nou dat zijn er heel veel en alles staat nog leeg wat een verlaten gevoel/ geheel oplevert. In sommige plaatsen ligt het duinzand - door de herfst-, winter- of voorjaarsstormen verspreid - al of niet in richels nog op de wegen, zelfs tot minstens 100 meter van de boulevard. Daarnaast zijn de hotels en andere zaken die met de toeristen te maken geheel of gedeeltelijk gesloten. Het seizoen begint pas eind juni en duurt maar hooguit tot september. Zo was ik in enkele hotels een van de 5 en 6 gasten en later met beter en warmer weer de enige kampeerder op campings die al open waren.
Nu hadden de Portugezen het afgelopen weekend een lang weekend in verband met de Anjer revolutie en het was mooi weer wat betekende dat er weer wat leven was. Op maandagavond en dinsdag was dat weer over en waren er hooguit wat buitenlanders op de camping o.a. Nederlanders die van de "meivakantie" gebruik maakten. Zo'n omgeving ziet er allemaal wel heel leuk aantrekkelijk uit maar is ook nogal een pot nat dus het is voor de liefhebber. In een van die plaatsen kwam ik in de echte oude wijk terecht en dan oogt het er ondanks de wit gepleisterde huizen, huisjes nogal triest en armoedig uit.
Je ziet dan ook heel veel borden met te koop en of te huur. Wat je ook ziet zijn aankondigingen van feesten. Bij ons zie je dan borden aan lantaarnpalen en dergelijk; hier is het gedrukt op stevig plastic met een houten (?) rand boven en onder voor de stevigheid. Er zijn heel wat feesten voor de plaatselijke heiligen heb ik wel gezien maar er was ook een aankondiging voor een "downhill race" voor skateborden bestaande uit 5 voorrondes en een finale, allen te houden op een andere helling. De aankondigingen blijven trouwens ook na afloop hangen.

Tegels. In mijn vorige verhaal schreef ik al over de tegels op het huis. Nu verschilt dit wel per plaats en de leeftijd van het huis maar je ziet het toch wel zeer frequent. Daarnaast zijn er de tableau's van 4, 6 of 9 tegels met heiligen op de huizen; of de "paaltjes" met de straatnaam bestaat uit tegeltjes. Stations zijn ook fraai versierd, vooral het station van Porto staat bekend om de voorstellingen op de muren. De meeste in wat wij Delfts blauw zouden noemen maar ook in kleur.

Naast tegels zijn er de kasseien, ik heb ze al genoemd. Hier in Lissabon (maar ook elders) zijn de trottoirs vaak van kleine steentjes; soms ook met figuren of patronen erin. Heel leuk maar ze zijn glad en met mijn fietsloop schoenen is dat soms zeer lastig lopen; gelukkig zijn ze niet nat.

Wel ik hou het weer voor gezien en natuurlijk schiet me straks weer van alles te binnen wat ik ook nog had willen schrijven maar dat zie ik dan wel weer.