duinen en rotsen

Het zijn nu 10 dagen dat ik onderweg ben en de fietsconditie begint al aardig te komen. De eerste 4 dagen vervoerde Maaike mijn hele hebben en houden nog - behalve mij en de fiets dan. In Nederland was het tegenwind - stevig soms - en bewolkt en op de derde dag ook wat regen. In mijn enthousiasme heb ik de eerste 2 dagen maar vooral de eerste mij een beetje verkeken en eigenlijk een kampeerplek afgesproken die eigenlijk net wat de ver was. De twee dagen erna hebben me dat - en de wind - een beetje opgebroken. Daardoor kwam het helemaal goed uit dat we in Vlissingen bij vrienden zouden slapen; een gezellige avond en morgen dank dank. Deze dag met eel slingers door Zeeuws Vlaanderen en daarna recht toe recht aan langs de oude trekvaart naar Brugge. Met de bus naar het centrum, rondgelopen rond gekeken, (Koen Broese met de grafiekwinkel was dicht) en tot slot lekker gegeten als afscheid.
Na het definitieve afscheid op vrijdagmorgen met fietskar op pad - zie de profielfoto.Toen nog met lange mouw maar in de loop van de dag kwam de zon en draaide de wind naar het Noord westen en tot slot Noord. Zoals verwacht hierna nog 1 nacht in Belgie. De gekozen weg was iets tussen de Noordzee kust route en de Noordzee/Vlaanderen route. Voor een heel groot deel volgde ik van De Haan het traject van de tramlijn die van Knokke in het noorden tot aan De Panne in het zuiden loopt. De eerste stuken in Frankrijk waren bekend van het rondje Noordzee al ging ik nu de andere kant op. Opvallend in dit stuk een grafiek tentoonstelling in Gravelines en bij Duinkerken kon ik nu wel de zeedijk route vinden. Gecombineerd met het latere stuk leek het wel een tocht over de Maasvlakte en Pernis met tot slot nog de bekende kerncentrale van het rondje Noordzee. Bij Cap Blanc Nez begon het serieuze klimwerk en dat bleef de rest van de dag zo. Vanaf zeg maar Boulogne sur Mer is het allemaal onbekend terrein. De volgende dag begon ook weer met het nodige klimwerk - soms heel geniepig vals plat zo dat ik aan mezelf ging twijfelen of ik nog wel kon fietsen maar toen het later weer min of meer vlak werd en ik ook weer wat snelheid kon maken wist ik dat het aan de stijgende meters lag. Het karretje is geweldig, loopt soepel , maar trekt wel de andere kant op als je omhoog gaat. Daal je dan wordt het duwen zodat je met de handen aan de remmen verder moet - als er alle ruimte en zicht is dan durf ik de teugels te laten vieren met gevolg dat ik diverse malen boven de 50 kwam. Langs de grote weg is het meer opschieten en zijn de hoogteverschillen kleiner maar is het wel drukker, pak je kleinere wegen dan kun je door het zwaardere werk ook nauwelijks om je heen kijken. Dus het zijn volop dilemma's voor de fietser. Sinds de Belgische kust alleen maar zon en een wind die steeds in de noordelijke meestal noordoost zit. Vandaag werd het noordwest en vanavond is het dan ook bewolkt geworden. De windkracht is s'morgens gering maar neemt in de loop van dag toe tot zeg kracht 4 al werd het aan het eind van deze middag minstens 5. In de loop van de avond nacht gaat hij weer liggen.
Bij krijtrotsen moet ik altijd aan de White Cliffs of Dover denken maar niet aan Frankrijk - al wist ik dat de Cap Blanc Nez ook een krijtrots is die oorspronkelijk verbonden was met de Engelse rotsen. Een stuk zuidelijker zag ik ook krijtrotsen en ik heb het idee dat het bij Treport maar ook bij Dieppe en zuidelijker ook krijtrotsen zijn. Steile loodrechte witte hellingen. Nu ken ik wel de beelden van de invasie bij Normandie met zijn steile hellingen maar wat voor rotsen dat zijn daar heb ik geen idee van - heb ik me ook nooit afgevraagd. Over een kleine 2 weken weet ik het.
bon voiyage ; cést dur, bon courage
tot zover deze keer
Aris