De eerste dagen
Blijf op de hoogte en volg Aris
08 April 2016 | Spanje, Muxia
Na een voorspoedige reis kwam ik in La Coruna aan; wel moe door de korte nacht. In het hotel werd ik door de eigenaar opgewacht en ook door mijn fiets en trailer. De dag doorgebracht door wat spullen uit mijn trailer te halen en reorganiseren. Het tweede deel van de dag en avond te voet langs de boulevard eerst naar de millenium obelisk - met uitzicht op de Herculestoren aan de nadere kant van de baai. Daarna naar de oude stad met zijn straatjes en oude gebouwen en kerken. Hier wat gegeten en bijtijds naar bed.
La Coruna wordt gedomineerd - of staat bekend - om zijn Herculestoren. Verder zijn er twee obelisken, waarvan de oude wegvalt tussen de gebouwen en de nieuwe. Verder vallen de haventoren -gebouw van de havenmeester- en in het centrum de watertoren op.
Woensdag eerst een band van mijn aanhanger gelapt en daarna op de fiets langs de boulevard die min of meer alle baaien en de haven omsluit. Naar o.a. de Herculestoren, langs de haven en binnenstad. Bij de rust en het groen rond de Herculestoren het bekende geluid van de leeuweriken en later ook het gekwetter van de zwaluw Na het eten naar het museum en daarna de weg zoeken om de volgende dag een beetje gemakkelijk de stad uit te komen. Het werd me wel duidelijk dat het niet mee zou vallen: veel klimmen en dat met bagage en trailer terwijl ik nog niks gewend ben.
Donderdag dus echt op pad, langs het stadion van Deportiva de Coruna ( vlak bij het hotel) en daarna klimwerk om de stad naar Arteixo uit te komen. Eerst nog druk maar later de kleinere kustwegen, rustiger maar ook zwaarder. Fraaie gezichten op de zee en weer de bekende geur van de eucalyptus bomen. Nog weer later zag ik tot mijn grote verbazing boerenkool op het land staan en spruitkool - of was het bladerkool , ik zag geen spruiten meer. Beiden waren hoog voor Hollandse begrippen. Nu we het toch over planten hebben: bloeiende brem, maagdenpalm en nog andere die ik niet van naam ken. Ook citroenen en sinasappelbomen met al geel gekleurde vruchten. Veel geel van van koolachtige planten maar ook afrikaantjes en iets als goudsbloem alleen het blad lijkt meer op dat van een vetplant.
Omdat de genummerde weg ( dp dus ook een kleintje) een hele grote omweg maakte koos ik voor een quartaire weg dicht bij de kust - waarbij het er op de kaart uitzag alsof het bijna langs het strand en inham/moeras ging. Dit was ook wel zo maar er zaten desondanks enkele venijnige klimmetjes in wat dus lopen werd. In Razo was er geen overnachtingsmogelijkheid dus verder naar mijn oorspronkelijke doel : Malpica. Helaas dat werd zwoegen ; om het dorpje uit te komen eerst ruim een kilometer van gemiddeld 8 % (stukken lopen dus) gevolgd door bijna een kilometer van 13%; dit werd dus sleuren en duwen aan de fiets met af en toe even stil staan om op adem te komen. Ik merkte wel dat als ik nog fit ben dat een stukje 8% nog gaat maar steiler niet dus. Na veel meer fietskilometers zal dit het klimvermogen ook wel toenemen weet ik uit ervaring,maar nu dus nog niet. Het duurde nog een aantal km met glooiend werk voordat ik op de grote weg kwam ; een verademing ook al ging dat nog niet altijd even gemakkelijk. In Malpica even zoeken naar een pension omdat de camping en ook andere overnachtingsgelegenheden nog gesloten zijn ( t hotel natuurlijk niet - daar moest ik mijn fiets stallen - 1 km weg)
De vrijdag ging wat soepeler als de dag ervoor - wat minder extreme hellingen al moest er toch nog wel soms gelopen worden. Alleen even niet goed opgelet met het steeds innemen van voedsel wat mij een beetje opbrak. Als je een hongergevoel begint te krijgen is het eigenlijk al te laat helemaal als je een stevige inspanning moet verrichten. Het is bekend - ook bij mij - maar het is hier wel wat zwaarder fietsen.
Goed de route van Malpica naar het zuid westen - o.a. Ponteceso, Laxe naar Ponte do Porto. Hier ben ik ook weer in een pension; de 2 campings zijn nog dicht en volgens mij is er ook geen hotel- tenminste met het wat rondlopen door het plaatsje heb ik niks gezien.
Voor de liefhebbers gister 52 km met 1076 hoogtemeters vandaag het wat rustiger aan gedaan ( de training gaat gewoon door) 45 km en 711 hoogtemeters.
Hoogtemeters wil zeggen het aantal meters wat gestegen / geklommen is. Voor vakantiefietsers is het als je tussen de 8 en 12 stijgmeters per kilometer komt het zwaar is en boven de 12 kun je wel van een bergetappe spreken. Als je dit zo ziet dan heb ik gister de "koninginnerit" gehad en vandaag een simpelere bergrit.
tot het volgende verhaal
La Coruna wordt gedomineerd - of staat bekend - om zijn Herculestoren. Verder zijn er twee obelisken, waarvan de oude wegvalt tussen de gebouwen en de nieuwe. Verder vallen de haventoren -gebouw van de havenmeester- en in het centrum de watertoren op.
Woensdag eerst een band van mijn aanhanger gelapt en daarna op de fiets langs de boulevard die min of meer alle baaien en de haven omsluit. Naar o.a. de Herculestoren, langs de haven en binnenstad. Bij de rust en het groen rond de Herculestoren het bekende geluid van de leeuweriken en later ook het gekwetter van de zwaluw Na het eten naar het museum en daarna de weg zoeken om de volgende dag een beetje gemakkelijk de stad uit te komen. Het werd me wel duidelijk dat het niet mee zou vallen: veel klimmen en dat met bagage en trailer terwijl ik nog niks gewend ben.
Donderdag dus echt op pad, langs het stadion van Deportiva de Coruna ( vlak bij het hotel) en daarna klimwerk om de stad naar Arteixo uit te komen. Eerst nog druk maar later de kleinere kustwegen, rustiger maar ook zwaarder. Fraaie gezichten op de zee en weer de bekende geur van de eucalyptus bomen. Nog weer later zag ik tot mijn grote verbazing boerenkool op het land staan en spruitkool - of was het bladerkool , ik zag geen spruiten meer. Beiden waren hoog voor Hollandse begrippen. Nu we het toch over planten hebben: bloeiende brem, maagdenpalm en nog andere die ik niet van naam ken. Ook citroenen en sinasappelbomen met al geel gekleurde vruchten. Veel geel van van koolachtige planten maar ook afrikaantjes en iets als goudsbloem alleen het blad lijkt meer op dat van een vetplant.
Omdat de genummerde weg ( dp dus ook een kleintje) een hele grote omweg maakte koos ik voor een quartaire weg dicht bij de kust - waarbij het er op de kaart uitzag alsof het bijna langs het strand en inham/moeras ging. Dit was ook wel zo maar er zaten desondanks enkele venijnige klimmetjes in wat dus lopen werd. In Razo was er geen overnachtingsmogelijkheid dus verder naar mijn oorspronkelijke doel : Malpica. Helaas dat werd zwoegen ; om het dorpje uit te komen eerst ruim een kilometer van gemiddeld 8 % (stukken lopen dus) gevolgd door bijna een kilometer van 13%; dit werd dus sleuren en duwen aan de fiets met af en toe even stil staan om op adem te komen. Ik merkte wel dat als ik nog fit ben dat een stukje 8% nog gaat maar steiler niet dus. Na veel meer fietskilometers zal dit het klimvermogen ook wel toenemen weet ik uit ervaring,maar nu dus nog niet. Het duurde nog een aantal km met glooiend werk voordat ik op de grote weg kwam ; een verademing ook al ging dat nog niet altijd even gemakkelijk. In Malpica even zoeken naar een pension omdat de camping en ook andere overnachtingsgelegenheden nog gesloten zijn ( t hotel natuurlijk niet - daar moest ik mijn fiets stallen - 1 km weg)
De vrijdag ging wat soepeler als de dag ervoor - wat minder extreme hellingen al moest er toch nog wel soms gelopen worden. Alleen even niet goed opgelet met het steeds innemen van voedsel wat mij een beetje opbrak. Als je een hongergevoel begint te krijgen is het eigenlijk al te laat helemaal als je een stevige inspanning moet verrichten. Het is bekend - ook bij mij - maar het is hier wel wat zwaarder fietsen.
Goed de route van Malpica naar het zuid westen - o.a. Ponteceso, Laxe naar Ponte do Porto. Hier ben ik ook weer in een pension; de 2 campings zijn nog dicht en volgens mij is er ook geen hotel- tenminste met het wat rondlopen door het plaatsje heb ik niks gezien.
Voor de liefhebbers gister 52 km met 1076 hoogtemeters vandaag het wat rustiger aan gedaan ( de training gaat gewoon door) 45 km en 711 hoogtemeters.
Hoogtemeters wil zeggen het aantal meters wat gestegen / geklommen is. Voor vakantiefietsers is het als je tussen de 8 en 12 stijgmeters per kilometer komt het zwaar is en boven de 12 kun je wel van een bergetappe spreken. Als je dit zo ziet dan heb ik gister de "koninginnerit" gehad en vandaag een simpelere bergrit.
tot het volgende verhaal
-
08 April 2016 - 22:39
Theo Houben:
Aris heeeeel veel succes, benieuwd naar je volgende verslagen, ik volg je vanaf hier. -
09 April 2016 - 08:31
Frans Zwagemakers:
Je bent een kanjer! -
09 April 2016 - 09:33
Danielle:
¡☆PURA VIDA☆! -
09 April 2016 - 10:59
Toon Van Ekert:
Ha Aris,
Wat een mooi verslag. Ik lees veel herkenning. Was het toch weer even balen toen je in het plaatsje Razo geen overnachting kon vinden? Ik vond het destijds klotuh! als mijn geest op stoppen stond en ik toch weer door moest. Leuk dat je zoveel in de natuur herkent. Het voorjaar is daar natuurlijk al weer wat verder maar het mooie is dat je de komend weken nog veel ziet veranderen. Je openheid over de conditie is dapper. Inderdaad, die benodigde conditie komt vanzelf. Ik hoef jou niet te vertellen dat je het gewoon rustig mag opbouwen.
Heb je al Santiago-gangers ontmoet? Of is het daarvoor natuurlijk nog te vroeg. De echte zitten nog in Frankrijk natuurlijk. Nou geniet ervan in volle teugen. Blijf gezond, beperk pech onderweg en geniet. Een beetje (veel) jaloers ben ik wel. Tot de volgende keer!! Toon
-
09 April 2016 - 11:00
Alison:
Leuke verslag, Aris. Wij lezen ze altijd met veel plezier en genieten van jou kijk op de wereld.
Veel succes, sterke benen, en plezier in je verdere tocht,
Alison en Kell -
09 April 2016 - 12:42
Kell:
Erg leuk Aris! wij zullen je blijven volgen en geniet van alle mooie natuur en cultuur! -
10 April 2016 - 09:12
Ton En Margreet:
Hallo Aris
Wij lezen je verslagen weer met veel plezier !!!
Veel succes en enorm genieten, -
10 April 2016 - 10:40
Frans:
Hi Aris,
Zo...... begin er maar aan. Zonder conditie de berg al op. Dapper om te horen hoe je je door de bergritten knauwt, sleurt en zwoegt. Anderzijds wellicht ook een fijn gevoel als je boven komt ....yes!!
En.... ik zal je zeggen dat als ik met de auto in het buitenland ben, ik blij ben dat ie me met 8% omhoog brengt, laat staan 13 %....ha ha.
Daarom chappeau voor je hoor.
Ik zie uit naar je volgende reisverhaal, prachtig.
succes met je vervolg trip. Frans
-
11 April 2016 - 00:23
Maaike:
Ik ben trots op je en vertel het iedereen!! kus kus -
11 April 2016 - 11:02
John:
Hoi Aris,
Leuk om te lezen, Je bent rustig begonnen zeg je maar klinkt voor mij toch echt anders. Vind het knap wat je doet en wens je veel plezier de aankomende maanden. Geniet ze van al het moois wat je tegenkomt.
Groet John -
16 April 2016 - 17:20
Loes:
mooi verslag! Keigoed van je hoor. Je hebt al heel wat (hoogte) meters afgelegd. Hoe is het weer, de temperatuur daar?
Veel fietsplezier en op naar het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
